Aperiendum est igitur, quid sit voluptas;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia? Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Duo Reges: constructio interrete. Restinguet citius, si ardentem acceperit.

Bork

Quae dici eadem de ceteris virtutibus possunt, quarum omnium
fundamenta vos in voluptate tamquam in aqua ponitis.

Est autem officium, quod ita factum est, ut eius facti probabilis ratio reddi possit.
Tum mihi Piso: Quid ergo?
Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
Si quae forte-possumus.
Quid enim est a Chrysippo praetermissum in Stoicis?

Animadverti, ínquam, te isto modo paulo ante ponere, et scio ab Antiocho nostro dici sic solere;

Ego vero isti, inquam, permitto. Equidem, sed audistine modo de Carneade? Stoicos roga. Sit sane ista voluptas. Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus? An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Hic ambiguo ludimur.

Erat enim Polemonis.

Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis. Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio.

Verum audiamus.: Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;
Bork: Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.
Bork: Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui.
Proclivi currit oratio.: Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse?

Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.
Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.
Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.
Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt.
Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?

Ex quo intellegitur nec intemperantiam propter se esse fugiendam temperantiamque expetendam, non quia voluptates fugiat, sed quia maiores consequatur.